Sabahın geceyi uğurladığı saatlerdeyim yine
Sancılar içinde kıvranıyor kağıdım kalemim
Sensizliğe gebeliğin acı çırpınışlarıyla
Titriyor gönül namelerimin telleri
Göz yaşlarından ağırlaşmış kirpiklerim
Yaşla ile birlikte akıyor kalemimin mürekkebi
Sana dair yazılacak çok şey varken
Ellerim titriyor yazamıyorum
Adını ne zaman ansam
Gönül kafesimi parçalıyor azap kuşları
Geçmişteki senli mutlulukları
Hatırlamama dahi izin vermiyorlar
Geceleri acı bir çığlık bölüyor huzursuz uykumu
Her defasında uyanıyorum aysız yıldızsız geceye
Dinliyorum kulaklarımı parçalayan sessizliği
Yanıbaşımda hissedemiyorum artık nefesini
Neden yoksun ki yanımda
Yoksa aşkın kıyamet alametlerimi yaşadıklarım
İmkansızlığın beşiğinde mi sallamışız biz aşkı
Hep bir hayali mi kovalamışız bilinçsizce
Ve şimdi çöle dönmüş aşk bağındayız
Ben yine hayallerde gözlerinde kaybolmayı düşlerken
Buz gibi bir nefes ile irkiliyorum
Anlıyorum ki şiirler artık bana haram
Seni yazamıyorsam neden yazayım ki
Gözlerimde hüsranın yarattığı seller ile
Son kez bakıyorum gözlerine yalvararak
Donuk bakışların delip geçiyor kalbimi
Ve son şiirimle kırıyorum kan damlayan kalemimi


……………………………………
……………………………….
…………………………..
……………………….
…………………...
……………….
……………
………..
……..
…
.