Ne gecesi bitiyor bu şehrin
Ne gündüzün kahrı çekilesi değil
Sen vurduğun günden beri geceme
Geceler aynı değil gündüzler aynı değil



Durup düşünmek kalıyor geride
Geçen zamana ihanet eder gibi gidişin
Geceler seninle geçiyor yine de
Sarıyor her bir yanımı esaretin



Gün doğmuyor şafaklarda
Gökyüzü inadına karanlık
İnadına uluyor kurtlar
Beni korkutuyor bu yalnızlık



Gidişin affı değil hataların
Gişin benim bitişim bilmiyorsun sen
Görmüyorsun karanlıklardan gözlerimi
Tutmuyorsun sana doğru uzanan ellerimi



Tesellisi yok içine sinen korkuların
Korkular ki karanlıklarda beliren canawara benziyor
Umutları tüketen bir sızı var taa şuramda
Bir sızı ki her seferinde seni çığırıyor



Uğultusuna tutuklu hala kulaklarım sesinin
Gözlerine inen perdeden aralıyorsun kendini
Girmek istesem izin vermeyeceksin
Kaçacaksın bulduğun deliklere tedariksiz