1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1238
Okunma
Zamansız bir kayıp,
çevir kafanı da bir bak;
seni asıl yaralayan neydi?
Kaybetmek mi yoksa kaybettiklerin mi?
Yarattığın kendi uzayında yok gibisin
çoğaldıkça çevre, küçüldün.
İstif olan balıkların yüzgecini gör
o bile olamazken sen.
Bir kere de kendin uzan yarana,
ne tuz ne de merhem ara;
kendini ara önce o açılmış yaralarda.
Tut ki seninle aynı herkes
Tut ki senden farklı herkes
ne değişecek, ne getirip götürecek?
Tut ki kaçmasın hayatının ipleri,
Tut ki uçup gitmesin balonların
Tut ki, ilk defa kayıplarına üzül, kaybetme duygusuna değil
ve
Tut ki her şeye baştan başlamayalım.