Yokluğun içersinde kaybolmuş
Sevda türküleri söyleyen
Garip bir yolcuydum.
Duygularım söze dönüşür
Satırlarda iz bırakır
Dizelerle şaha kalkar
Su gibi yol alırdı.
Dışımdaki her şeyden ilham alır coşardım,
Biraz mahzun kederli
Hep dopdolu yaşardım.
Gerçekleri resmeder tabloma yerleştirir
Yaşanmamış öyküden
Hayalden hep uzaktım.


Nerden çıktın? Nazlı can!..
Renklendirdin dünyamı.
Sevgi dolu daha derin yaşayarak
Bakıyorum.
Mehtaptaki yıldız gibi
Bir sevdayla akıyorum.
Bir yönümü doldurdun sen
Açlığını hissettiğim,
Küllerinden yastık yapıp
Kaderine terk ettiğim.
Dil bağımın pasın açtın
Dolu, dolu yaşıyorum
Sohbetine kanat takıp
Yüreğimle koşuyorum.


Haz veriyor muhabbetin sarmalıyor benliğimi
Zaman sarhoş çaresiz,
Dakikalar çıldırıyor.
Saçlarına takılıyor parmaklarım ara sıra
Hayalini canlandırıp ekranıma koyuyorum
Hatıramı karıştırıp
Tebessümle iç geçirip
Umutlara su serperek geleceğe bakıyorum.
Tuvalime bir at çizip
Beyaz renge boyuyorum.
Senle doğdum Nazlı can
Kaybetmekten korkuyorum.


Karşılıksız bir sevgidir
Sana olan duygularım.
Dost dediyse dillerimiz ömür boyu söyleyecek
Yürüyelim!
Korkusuzca…
Sevgi akan her tarafa
Seyretsinler cümle âlem kıskansınlar isterlerse
Biz yürekli iki canız
Tanrı aşkı kutsal bizde.
Erdem ile yaklaşırız yaratılmış tüm canlıya
Ruhum sana yaklaştıkça
Sakın!..
Sakın benden uzaklaşma
Kora döner bu bedenim suyun faydası olmaz
Birbirini tamamlayan
İki düzgün bir açıyız
Sana olan tutkularım
Hep zirvede buluşacak.
Unutulmaz şiirleri
Sevenler hep konuşacak.
Senle geçen her ana inan ki doyamadım
Bendeki değişimin
Adını!..
Adını koyamadım!....

OZANMERDAN/ALİ BİLECEN