6
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2664
Okunma

Gözlerim boşluğa dalmış gidiyor
Hiç bir zaman bilmediğim bilemeyeceğim bir yöne
Ölüm sessizliğine bürünüyor bütün ömrüm
Gidişinin ilk demindeyim
Odamın duvarları üstüme ha yıkıldı ha yıkılcak
Yıkık dökük viran bir haldeyim
Ölüm sessizliğinde bedenim gidişinle bu gece
Nereye gitsem ne yapsam
Bir yanım sen bir yanım sensizlik olmuş
Ne yapıcağımı şaşırmış bir haldeyim
Gezdiğimiz bütün sokakları dolaşıyorum
Belki senden bir hatıra bulurum diye
Boş çerçevelere bakıp bakıp ağlıyorum
Çaresizce mutlu günlerin geleceği günü bekliyorum
Bedenimi acılar bürümüş bir haldeyim
Gömüyorum kendimi sensizliğe
Sensizliği meze yapıp içiyorum hergece yokluğuna
Sessiz çığlıklara boğuyorum bütün ömrümü
Susuyor elim kolum dilim susuyor aşka dair herşey
Adını sensizlik koyup
Yaşadığımız güzel olan herşeyi yanıma alıp
Gidiyorum hiç dönmemek üzere
Bu kalleş bu kahpe şehirden
Yaşadığımız ölümsüz aşkın
Sonsuzluğunda kaybolmak istiyor
Gözlerim gözlerinde
Haykırsada yüreğim aşka dair tüm sözleri
Sensizliği kaderim yapıp
Sabahlara kadar kan ağlıyor gözlerim
Seni canımdan çok severken
Adım ayrılık soyadım yanlızlık olmuş benim
Seni kalbimin en derin yerine saklayıp
Gidiyorum hiç dönmemek üzere
Yaşadığımız ölümsüz aşkın adını yanlızlık koyup
Bu kalleş bu kahpe şehirden
Sensizliği kaderim yazdıysa yüce yaradan
Bize çekmek yakışır kaderimizi
Kaderimde varsa seni sensiz yaşamak
Çekip giderim ardıma bile bakmadan
Bu kalleş bu kahpe viran şehirden...
Ufuk GÜNEY
5.0
100% (1)