Bin bir çeşit nimeti, ince ince süsleyen,
Kanılmaz hazlar ile tada-hoşa borcum var…
Cansız kemiği-eti, gece-gündüz besleyen,
Yaşamama vesile, suya-aşa borcum var…

Her şeyi fevkalâde, her şeyi birbirinden şık,
Nimetler deryasından, kula düşen bir kaşık.
Nasıl yansırdı ruha, bunca renk, bunca ışık,
Güneş denilen pile, göze-kaşa borcum var…

Rabbim istediğini, her lütfüne erdirir,
Cennetini bahşeder, İrem’den gül derdidir.
Geceye nur akıtır, nice ibret gördürür,
Uykumdaki sebile, gize-düşe borcum var…

Türlü-türlü çiçeği, döllendiren sinektir,
Saptan-samandan kaymak, süt üreten inektir.
Kimisi temel gıda, kimisi de binektir,
Koyuna ata file, kurda-kuşa borcum var…

Olmasaydım ben eğer, Hak’tan böyle mücehhez,
Alamazdım şüphesiz, hayattan zerrece haz.
Her bir uzva bir değil, bin ömürlük ecir az,
Ağza, dudağa dile, burna-dişe borcum var…

Yok olmaz ki hiç bir şey, var oldu mu bir kere,
Eklenir gider demek, bizim borçlar deftere.
Türlü rızık lütfeder, Rabbim bir damla tere,
Toprağa kuma kile, dağa-taşa borcum var…

Hangisini sayayım, almaz ki sayfa, liste,
Bükülür boynum hemen, borç denilen bahiste.
Kimi maddede-hâlde, kimi duyguda-histe,
Basit görünse bile, nice işe borcum var…

Kalbim her halükârda, Müslüman Türkçe atar,
Bu diyarı yurt yapan canlar bağrımda yatar.
Her köşesi yurduma, başka bir değer katar,
Uzak-yakin her ile Vana-Muşa borcum var…

Yaşamak bir vazife, Yaradan’ın indinde,
Menzile giden yolu, arayan bulur dinde.
Bin bir hatıra saklar, günler ömür bendinde,
Demeden safa, çile, yaşa-başa borcum var…


Veli BOSTANCI