Minik notlar karalıyor ellerin
Yastık altı gizemleri
Bir bohça düğümlü bir bohça daha
Komşu bacasında tütmüş
Dumanı okuyor
Muştu beklercesine
Çöl sıcağına bir damla düşüyor
Ve bekle ama bilsen

Yarına atılmış olta
Umudun renginde mütemadiyen fırça izleri
Olacağa varıyor bütün vagonlar
Bilsen
Onca çaba heybede alınmayı beklerken
Alınganlık ediyor gücü olmayanlar

Ağlamak ıslatmak istercesine acıtıyor en ince kısmını yüreğin
Bir damla yaş beklerken içinin kuru dalları
Gözler mühürlü
Yapışmış kapının tokmağına
Yarınları olacağa oldurma telaşında aklın


Sen uçunca olduğun merkezden kalbine sonsuzluğun
Birileri açıyor birer birer
En mahrem gizlerini
Bir bohça bir bohça daha
Yarının bekleri dünün izlerinde sarmaş dolaş
Ve geride zavallı geçen anlar
Bir garip telaşın tik tak suskunluğu


Es diyor ya aklın
Es geç yık talan et bütün tabuları
Yaşam dörtnala koşan kısrak ayakları
Bilsek...