biz bize
açılan gülden kapılarız
yine bize kapanır
al kandan nazende yapraklarımız

sürülmez merhem
kanarken
izsiz izlerde

nardan izli yaralarımız

göz göze
açarız gün aşırı kirpiklerimizi
ah nasıl yolcularız günü yakanı
ve bağırda batanı

düşeriz gece yangınlarına da
bir başka ateşle birleşir sancıyan yanlarımız

akarken
mağma yürekten
kor lavlarımız
biz ancak bizi bu kanar dağda ağırlarız

yanarken köz köz
bir damla kor olur aşk
düşer bizden bir biz içeri

kaynar kara kazanda kader
oynar alev toplarıyla kul köle bedenlerimiz

çekilmiş pimi hasret yüklü kalbimizin

tetikledikçe gurbeti sılaya
şaşmaz rotasındadır tam hız hülyalarımız

uçarken
gönül taşkınlığımızla, zavallı gurbet kuşları
kanatlarının süslü yüküdür ok imgeli mektuplarımız

avuçlarken semayı haylaz sevdamız
nasıl kollarız
biz bizi bizin nazarından

kardelen sabrıyla
dik durur sevdanın başı
ince ince sızı dokurken beyazına
öpmez el etek
aşarken boranları zirveleri
biter dağlarda, eşkıya olur hayalleri

ey kader senle yüzleşmeyeceğiz
dellendikçe gönlümüz aşkın uçurumlarında
zalimce sunduğun zehrini şerbet bilip içeceğiz...!

Sude Nur Haylazca