Ne sanmıştın ya!
Gittiğim sensizlikten döner miyim?
Canımın, acımın kırağı...
Bir daha!
Yokluğunu sayıklayan,
Gecelerin sancısına ortak olur muyum?
Hayır, sakın ha!
Kararttığın yıldızları,
Yakma boşuna yollarına...
Bensizliğini ıslatman boşuna...

Kolay mı sanmıştın gidişim,
Kolay mı sanmıştın, sevgili ey!
Duvarlar çatladı yalnızlığıma,
Kimsesizliğime,
Sana sessizliğime!
Söyle ses verdin mi?

Ve işte
Garabet hallerimi umursamadığım anlarda
Sensizliğimi yaşarken
Karanlığın işkencesini bilir misin?
Ya da umutsuzluğun ipinde
Ölüp ölüp dirilmeyi!
Yani seni kaybederken!
Sahi neredeydin?

Firarım hep umutsuzlukla,
Bekleyiş mi olacaktı ki;
Bekledim... Bekledim...
Bekle, diyen sesin bile yoktu.
Şimdi sessizce geldim mi diyorsun?
Duyamıyorum bağırsana!
Dağlar inledi,
Nehirler taştı,
Yağmurlarım kesildi,
Duyamıyorum sus!
Çünkü sevdanın ayak seslerini,
Sen de duymayacaksın...

Meryem ASLAN