Kurduğumuz en imkansız hayalleri hatırlıyor musun,
Seviniyorduk çocuklar gibi
Beklemiyorduk hayatın bize sırt çevireceğini
Düşlerin düşlerime çok uzaktı belki ama...
Yinede söz vermiştik,
Hiç bırakmayacaktık birbirimizi.
Ne çabuk unutuldu o sözler!
Hani ortak olacaktık birbirimizin hayatına.
Ne sen benden gidecektin nede ben senden.
Öyle sıkı tutacaktık ki ellerimizi...
Kimseler ayıramayacaktı bizi,
Evet evet kimseler..!
Oysa herşey çok değişikti o zaman;
Sevmeyi mutluluktan saydığımız,
Gülüşlerimizin içten olduğu zaman.
Şimdi sevmeyi ne mutluluktan sayıyorum ne içten
Ne düş görüyorum ne hayel kuruyorum sensiz..
Sadece ağlıyorum sebepsiz..!
Eğer bir gün aklından dahi geçersem,
Durma gel sevgili...
Tut ellerimi sıkı sıkı
Aynı eskisi gibi...

Cansu CANBAZ