Canın çıksın desem ben ölürüm
Gitme dur desem beni sevmezsin
Ne bileyim ne halt edersen et
Gurbet gibi seni özler gezerim


İlham gelsin diye beklerken
Gecede vuslata eremez bazen
Çay kıvamında demli dert ortakları da bulunmaz aslında
Şimdi ne yapmalıyım derim
Sadece güler geçerim
Yalnızlığın en gri tonlarını giydim bu sabah
Günüm berbat halim vasat gözlerim de elem deryası
İzin ver gideyim istanbulun en soğuk yeri bana hak
Boğaza doğru serin serin öleyim ne dersin

Kışın bir başka ölüm gelir orda
Leş gibi kimsesizler mezarlığında
günahlarının bedelini çekersin
Bu aşk ta bur da biter
Dünya seni sen dünyayı hatırlamazsın
Biçare sancılı aşkları çekmiş biri olarak
Her şey gibi sende son yolculuğuna uğurlanırsın
Geri dönmek istesen de ölüm sensindir artık
Pişmanlıklar fayda etmez
Sevdaların en bulağını bulduk
Hayat işte burda sona erdi
Vakit çoktan bitti
Yaşam birdaha seni istemez
Lakin senin aklın
Seni öldüren sevdada sen
akıllanmazsın
Bu aşk insanı ifla etmez