..Yalnızlığın Anatomisi...

Bir gece yastığa yalnız koyduğunda başını
Anlıyorsun yalnızlığın ağır yanını
Ayakların değmiyor mesela
Sevdiğinin ayaklarına
Boşluğa sarılıyorsun gecenin ilerleyen saatlerinde..
Bir nefes daha hissetmiyorsun
Boynunda dudaklarında
Mesela uyumuyor kimse göğsünde
O küt küt atan yüreğinin üzerinde
Sol tarafında
Tutamıyorsun ellerini
Bırakmamacasına
Ellerin üşüyor ve sen YALNIZSIN!
Sokaktayken
Yürürken
Ya da otrururken bir bankta tek başına
Aldırış etmiyorsun fazla
Umursamıyorsun yalnızlığını
Arkadaşların oluyor ya da yanında
Konuşmayla
Şamatayla geçiriyorsun zamanı
Birbiri arkasına kovalıyorsun saatleri
Ama gece olunca
O yastığa başını yalnız koyunca
Ağırdan ağırdan vuruyor yalnızlık yüreğine
İstemsiz dökülüyor gözyaşları yastığa
Sonra inceden bir hıçkırıkla
Bırakıyorsun kendini
Ağlıyor
Ağlıyor
Ağlıyorsun..
Ve anlıyorsun YALNIZLIĞIN nedemek olduğunu

Yusuf Sezgin AYBEY