İstanbullun kör kuytularında başladı yolculuğum
İlk sevdamı mavi önlüğün içinde peltek dilli kıza verdim
Çocukça bakışmalardı ilkler
Sonra sarı tende aşık olmayı öğrenmek
Oynadığımız oyunların içinde bile hep aynı tarafı seçerdik
Aynı sırada oturur aynı beslenmeden yer
Aynı öğretmenle bilgi yenilerdik
Bir başkaydı o zaman sevda denen masumiyet
O kadar saftiki zaman hep izlerini
Ondan öncesi ve sonrası diye sayardı
Ondan öncesi onlu
Ondan sonrası onsuz oluverirdi
El ele tutuşmalar bile çocukçaydı
Her zil çalışında hep yanımdaydı
İsmimi söylerken heyecanlandığım bir o vardı
Oydu çocuksu düşlerim
Oydu hiç unutulmayacak günlerim
Ve onu göremeden geçecek hislerim
Bazen düşünürüm acaba oda beni düşünürmüydü diye
Kim bilir belki oda unutmamıştır mavi önlüğümü
Tamamen şahsi tercihlerdi ki bunlar
Günümü yazarken bile ondan sonrası diye yazıyordum



Ümit kapıları belki kapanmıştı
Aşk sarı saçlarına dolanmıştı
Saflığı dudak kenarından akmıştı
O bir baldı her çiçekten polen almış
O bir nasihatti çoçukluk günlerimin hatırası

Son gördüğümde lüle lüleydi saçları
Arabanın içinden bir bakışı vardı
Gitme diyecek gücüm yoktu o vakit
Son görüşümdü peltek dilli kızı
Ve hafızama kazıdığım son resimdi
Keşkelerimi hep onun üzerine koymuşum sanki
Ne hikmettir ki o
Son görüşümden sonra bir hayli zaman geçti
Ve o öyle bir bakıştı ki
Ondan sonrası diye başladı bütün yolculuklarım

Peltek dilli kızla düşledim bütün günleri
Eleye eleye çocuksu düşlerimde tek o kaldı
Kim bilir tesadüfende olsa görüşürüz bir gün
Birazda o günden sonrasını yaşar gönlümüz
Fenamı