Aug,03/04



Çizgileriyle tanıdım onu ilk kez!

Türkülerin uçuştuğu bir barda
Dimdik,
Çizgileri elinde!

Gözleri zehir gibiydi!

Gözleri,
Çakacak gibiydi her an,
Her an sevecek gibi...
Dövecek gibi,
Yok edecek gibi belki,
Belki okşayacak gibi, her an...

Farklı dilden konuşuyordu...

Sonradan öğrendim
Aynı dili de konuştuğunu...
Çizgileri kaldırıp
Taba koltuğumun yanına koyduğunda...

Deli zekasının güldürdüğünü de
İlk o zaman farkettim!

İlk o zaman,
Duygularının çokluğunu...

Hayallerinin büyüklüğünü, ilk o zaman!

Sesinden,
O, davudi sesinden, çok şey beklenirdi.
Bağırabilirdi her an,
Her an türkü söyleyebilir!
Sesi, öpebilirdi her an,
Her an
Küstürebilir...

Gözleri gibi...

Sözleri gibi...

Devleştiğini bir anda bir insanın
İlk kez gördüm!

İlk kez,
Onu görünce sahnede!

Ezgi değildi, ses değildi sadece...

Yüzü sazlara dönük,
Bir bacağı sahnede
O,
Dev bir yürekti! ..


Gülgün Karaoğlu