Haydi dirilt yeniden!
Bilir beni, üryan kandil:
Upuzun gölgelerin mar uykusu yığınağı...
Haydi! Adından başka bütün alfabem sersefil;
Barkan hecelerime, kilitlenir cümle iklim.
Dudaklarım bir volkan, gözyaşlarım zeytinyağı;
Dizlerim sızlasa da
Habersizce gideceğim
kaleminiz daim olsun güzel bir eser tebrikler

Muhteşem..

Selam ve hürmetler..

Eyy yatan iyi.. ( çünkü sen : İnneke le ala hulukun azim : muhteşem bir ahlaka sahipsin )

Ve ki aynı sure aklıma rehine oluşumu getirdi..ve yine ardından hemen umudu; " her can yaptıklarının rehinesidir, ancak defteri sağdan verilecek olanlar, vicdanlılar; sağduyu sahiplri: ashabul meymene yani, ashabul meş'emenin zıddı yani..."

Ve beynime hücum eden ayetler; zehebellahubi nurihim..we terekehum fi zulumatın la yubsirun.. Allah nurunu aldı onlardan ve onları karanlığa terk etti..görmezler..

Ayetin ışığından anladığım kadarıyla hem sözkonusu sure, hem de sözkonusu ayetler bir tekebbürden söz ediyor. Gerçeği bilen ama inat ve kibir yüzünden red edip, gerçeği örtbas etmeye çalışanların tekebbüründen. Ki zaten kâfir kelimesi de setreyleyen, örten, gerçeği gizleyen manasındadır..

Şiirin farklı pencereler açmış olması şiiri değerli kılar, hem ayetle destklenene kapalı tarafı da bu şekilde ayan olmuş olur..

Kaç üryan kandil sis verecek sesimize?
Güzel şiir bu.