biraz biraz kırıldık / hepsi bu
seri üretimler zamanıydı
düşler ölümü mumyalamakta /
ölüm duruma seyirci kalmaktaydı
geçer miydi bir gecede bir ömür
bilinen tüm gerçekler yalanlar sıralamaktaydı
acınası yalnızlıkta
en dipte
görülmemiş adeta
tadına hiç bakılmamış
seyrek ve canlı /
gerisi muamma…
kadın sümkürmekteydi
kirli sarı
ve irin yeşili
-evet- yapma demeliydi birileri
bu iç çekişler kimin katiliydi
görüşülüp karara bağlanmış
yalanlanmış sonra
ardı karlı ve soğuk
bir kuşluk vakti
delip geçmişti mermi
saçılmıştı etrafa hücre parçacıkları
kan yerküreyi kirletmekteydi
duyulması şarttı
hiç açıklanmaması ise işin cabası
oynanmaktaydı son kartlar
al
bu bizim / bu da senin…
bize kalan hep nefretti ama
payımıza sevgisizlik düşmüştü
her birimiz düşüşlerde ustalaşmıştık çünkü
hiçbiri reddedilmedi
oysa terk edilmeleri gerekirdi
bir kuşluk vakti basılmıştı tetiğe
göz gözü görmemekteydi
ısrarcıydı sis
ya bu intikam neyin nesiydi
niçin günahlar hep daha fazlaydı /
niçin sevaplar hep noksan
kim söndürmüştü dolunayı
bu karanlığın hiçliği kimi mutlu etmek içindi
aldanmış birkaç adam kalmıştı
pasaklı
yalınayak
ayaklar üşümekteydi / -üşüyoruz anne- hava çok soğuk
her şey mat ve renksizdi
görüntü bulanık
el kaçamaktı
gövdede saydam-kuru-tuzlu benekler…
tüketildikçe üretim
bekletilmişti evrim
donmuştu gözlerde nem
susuyorduk
haydi koş
bir yerlere geç kalınmakta şimdi
bir şeyler içimizi yağmalamakta çünkü
kaçıyoruz
belki bir gün döneriz
sırf senin için -sırf senin-
şimdi değil ama
şimdi değil
haydi uyu bebeğim / -pış pış-
daha çok var tekmelenmesine iskemlenin…

biraz biraz dışlandık / hepsi bu
sığınılabilecek bütün delikleri taradık
yaşam kötülüğü içinde saklı dalkavuktu
yaltaklandı ömrümüze
ki ömrümüz izin vermemekteydi çıkışa
yasaktı geri dönüşler
içerdeysen bitmişsindir
işte her şey bu kadar basit…
kurgulanmak üzereydi ölüm
kurulmuştu saat / tik ve de tak
ah aşk ve hüzün kadını
yaşam törpüsü
güldürme bizi
titrer yerküre gülümsediğimizde
bak kaybeden sen olursun sonra / ona göre…
aydınlık boğuyordu
ne umduğumuz meçhuldü
bilinen her beterden daha beterdik çünkü
yaşıyorduk
çünkü çok sesliydi yaşam
umudumuz meçhuldü
gene de soluyorduk
çünkü çok renkliydi soluk
fakat kesik kesik / işte hepsi bu
algıla fikrimizi
hadi çık /
çık yola ve karşıla bizi
geliyor geliyoruz
savaş baltalarımız ellerimizde
önümüzde mancınıklar
düşler kattık ardımıza
kafa kol ve bacaklar bıraktık yerle bir ettiğimiz kalelerde
heybelerimizde inceden inceye ayrıntılar
savaşlar kustuk
ölümdür bizim harcımız
dur
asma yüzünü öyle
bilirsin çünkü
her şeye rağmen seviyor seviyorduk seni
bu yüzden ölmeliydin işte
bu yüzden ölürken bizi de öldürmeli
biz ki sevdiğini yok edenler derneği
biz ki sevdiğini pişirip yiyenler kulübü
hadi çık /
çık yola ve karşıla sevgimizi
gülümsediğimizde titrer yerküre
nefret etmeyi beceremedik çünkü
oysa sevgisizlikti payımıza düşen
bu yüzden yok olmalıydın işte
bu yüzden yok olurken bizi de yok etmeli
hadi /
hadi bir kez olsun anlamaya çalış bizi
bir kez olsun hak ver
elbet de seviyor seviyorduk seni
bilirdin
hadi /
hadi bir kez olsun anlamaya çalış bizi
bir kez olsun acıt içimizi
biz ki sevdiğini yok edenler derneği
biz ki sevdiğini pişirip yiyenler kulübü
bu yüzden ölmeliydin işte
bu yüzden ölürken gülümsemeli
bu yüzden gülümsemeliydin işte
bu yüzden gülümserken bizi de öldürmeli…

biraz biraz yaşadık / hepsi bu
gölgelendi yüzler
bize ait değildi bizim olanlar
parçalandı gerçek
yarım kaldı evrim
kabul et / başaramadık
birleşimden sanılanın aksine hiçbir şey doğmadı çünkü
peki amaç neydi ya
sonuç ne
toktu gökyüzü yalanlarımıza
gözü aç olan hep bir başkasıydı
genişletilmişti üretimin ölçeği
olumsuzlanmıştı bilinen
anlam soyutlanmış /
bir başına kalmıştı evren
elbirliğiyle önce parçalanıp sonra yok edilmişti gerçek
en suçlumuz bile suçu üstlenmek istememişti
kuşluk vakti vurulmuştu kadın
tek suçu sümkürmekti
kirli sarı irin yeşili -evet- saçma sapan ve kan
azıcık kadın azıcık insan
çokça sevgili
dur
yoktur bu gidişin sonu
ellerin benekli
ellerin birer ölüm meleği
kan içinde kadın
sümkürür gibi ceset / kirli sarı-irin yeşili
her yerde kızılın kızgın tonu
kadın düştü
hiçbir şey görmedi hiçbiri
her biri düşüşlerle uzlaşmıştı çünkü
dinle
çok eskilere dayanır bu dostluğun kökleri
adım başı jurnal
adım başı hafiye
kaynıyor yer küre
kadın düştü
belki gerçekleşmesine çok az kalmıştı /
belki asla gerçek olmayacaktı
tek suçu sümkürmekti ama
kirli sarı
ve utanç yeşili
utanmalısın /
utanmalıyız…

biraz biraz yaşlandık / hepsi bu
bir var bir yok gibiydi
zamanlardan zaman seri üretimler zamanı
gün geçtikçe kanıksamıştık yalnızlığımızı
şimdi olduğu gibi değildi ki hiçbir şey
o zamanlar bilinen her şey boştu
belki kırıldığımız için dışlanmış /
belki dışlandığımız için kırılmıştık
bir vicdana sahip olmaya henüz ihtiyacımız yoktu
yeniden üretebilmekti her şeyi bozmaktaki temel amaç
göz gözü görmüyor /
kimse birbirini umursamıyordu
kana bulanıyordu sokaklar
üşüyor üşüyorduk / -ellerini ver-ısıt bizi anne- hava çok soğuk
henüz sağdı kadın
arada bir sümkürüyordu
biraz biraz yeşilleniyordu o vakit sokaklar
sarı kirli-yeşil irin / fakat kızılı alt etmekten uzak…
arada bir eyleme geçiyordu dernek
içimizden biri gibi olmuştu ölüm
gazeteler artık cinayetlerden bahsetme gereği duymuyordu
gözlerimiz dolar gibi oluyordu kimi zaman
mutluluğumuza diyecek yoktu
seni soruyorduk birbirimize
belki özlüyorduk
belki tatsızdık
gene de seni düşleyerek işliyorduk en güzel cinayetlerimizi
biz ki sevdiğini yok edenler derneği
biz ki sevdiğini pişirip yiyenler kulübü
inan inan ki çok seviyorduk seni
öyle böyle değil hem
parçalayacak ve parçalanacak kadar çok
biliyoruz
yok buna hakkımız
ama n’olur n’olur anla bizi
sümkür kadın / istersen bu son olsun
gözlerimizde renk hüzün
viran şehirler bıraktık ardımızda
yarıda kaldı özlemimiz /
düşüşlerde kırıldık
boşluklar yaratıldı varlığımızın çağrışımında /
düştükçe dışlandık
ama sen kadın
bir başkası değil / sadece sen
n’olur
n’olur anla bizi
artık tüm kadınlar hür
ve sümkürmek serbest
kirli sarı sümkürmek hem /
irin yeşili
hatırla
tıpkı eskiden olduğu gibi
her şey kendinin bir benzeri
ve ölümler tutsak halen düşlere
belki de budur var oluşumuzun gizi
biz ki sevdiğini yok edenler derneği
biz ki sevdiğini pişirip yiyenler kulübü
hadi çık /
çık yola ve karşıla sevgimizi
vakit artık ölümün özgürlüğe karışma vakti /
çünkü bilinen tüm düşler ölmek üzere şimdi
vakit özgürlüğümüzün tadını çıkarma vakti
çünkü ağır ağır ölüyor /
ölürken durmaksızın gülümsüyoruz şimdi
hadi sümkür /
sümkür ve ele ver sevgimizi
biz ki sevdiğini yok edenler derneği
biz ki sevdiğini pişirip yiyenler kulübü
hem gereksiz artık inkârlar
bildiğin gibi
hak etmiştik ihaneti...

Aralık 2009 / Ankara /
ya hep ya hiçin gizil müziği ve bom! artık hiçbir şey eskisi gibi değil...