(Giray’a)
I
güneş saçlı çocuk
ağlama sen ne olur...
yoksa güneş utanır kızıllığından
bunaltan inatçı bir sis yalan
ki seviyi tutsak eder zaman
nefretse bazen bir tokatta şekillenir
güneşi yüreğinde taşıyan sen
dinle
umutlara kement coşkusunu su kuşunun
masal anlatan fısıltısını sazların
bak
nasıl da uçuyor düş kanatlı kadife çiçekleri
ve bulut gözlü kızböcekleri
şimdilerde ölüsü çöplüklerde olsa da coşkunun
yaşam suyu inatçı gülüşlerdir onun /unutma

II
güldü çocuk
güneş saçlarıyla
bahar fışkırdı gözbebeklerinden
güldü çocuk
yıldızlar saçıldı yüreğinden
olanca pisliğin içinden
bir gül fidanı inatçılığıyla
güldü çocuk.


Mikail Dağlar (7-8 /10/1989 Savatlı / VAN)