25
Yorum
4
Beğeni
4,9
Puan
4192
Okunma

En sahici vakitlerimdin sen
Öncen ya da sonran sabrı mı sınardı
Elimde değil tadı bozulurdu dimağımın
Mazeretsiz yangınlarım vardı tutuşmak için
Bir sebep bulsam tutuşturmaya alışacaktım alev alev yanmaya
O vakit
Hangi güç söndürürdü beni
Hangi güç vakar olurdu acılarıma
Nedensiz küsüp giderdi aydınlık
Nasıl alışırdım karanlığa
(Sen beni hiç sevdin mi ki)
Konuştukça daha da bir uzaklaşıyorum kendimden
Yalnızlığıma bakıyorum da
Sanki haber bekliyor hala göklerden
Ah şu içimdekileri bir risaleyle versem sana
Okusan da beni yormasan
Öyle kalabalık ki sensizlik
Sana geldim! sessizliğinle bozmasan
5.0
96% (24)
3.0
4% (1)