1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1404
Okunma
Canım...
Bana bırak bu gece,
Kuytu bakışlı, uykulu gözlerini.
Soğuk bir konuşmayla,
Telefonunu kapatan elini.
Coşkun bir nehirken,
Durulan yüreğini...
Her gece gittiğim yere,
Düş bahçeme götüreyim onları.
Yol boyunca farkedemezsen şaşırma,
Gönlüme diktiğin fidanları.
Sadece ormana bakıp,
Göremiyorsan ağaçları,
Ortadadır yeşil ve elanın farkları...
Ağaçların bittiği yerde,
Bahar çiçekleri belirmeye başlar.
Bahçem görünür ileride,
İçinde bir kız çocuğu oynar.
Kaçmayıp kollarını açarsan,
Bil ki,
Sana koşar...
O an anlarım ki,
Kabul olmuştur ’nimet’lenen dualar,
Değmiştir sevgili uğruna verilen emekler,
Harcanan zamanlar,akan yaşlar,
Gelmiştir artık ’rahat uyuyabileceğim’ zamanlar...
Uyanabilirsin artık yar,
Uyanabilir(mi)sin(?)...
...
...
Cevap Yaz