Bu sabah uyandım mutlu ve mesut
Gözlerim dünyaya bir başka baktı,
Duygularım dizginsiz midir nedir?
Kalkıyor şaha..

Etrafıma baktım da şöyle bir,
Erik ağaçlarının çiçek açtığını gördüm
Kuşların cıvıltısını o güzel ötüşlerini duydum
Uzun çok uzun zamandır göremediklerimi,
Gördüm yaşamın orta yerinde yaşarken
Yaşayamadıklarımı gördüm yaşadığımı anladım


Sonra döndüm nedensiz
Düşündüm.
Neydi bunları görmemi sağlayan
Ya da kimdi?
Neydi benim görmediğim şey
Neydi gözlerimi açan güzellik.
Yaşadığım mutluluk mu?
Sevda mı? Aşk mıydı?
Oysa ben topraklara gömmüştüm
Çürüsün diye
Yüreğimdeki aşkı

Öyle bir zamandı ki yaşadıklarım
Gündüzlerimde mana
Gecelerimin özlediği sabahlar yoktu sanki
Bir çöl hayatında yaşıyordu gönlüm
Kervan geçmez bir yol
Yolcusu olmayan bir handa hancıydım,

Lakin şimdi acı ve mutluluğu aynı günde
Aynı saatte yaşayabiliyorum.
Görebilmenin…
Hissedebilmenin…
Anlamaya çalışabilmenin…
Ve şiir yazabilmenin…
Mutluluğunu yaşıyorum…

Anladım ki
Seni görebilmektir
Duygularımın yoğunlaşmasını sağlayan.
Seni görebilmektir
Gökyüzünde yıldızları önüne serebilmek,
Seni görebilmektir
Duygularımı kâğıda döktüren.
Ve….
Huzur bulmaktır varlığını düşlemek
Seni sevmek,
senden önce ölümü düşünürken….
Seni sevmek,
Senden sonra ölümle arkadaş olmaktır….
Seni sevmek,
Gülmektir, ağlamaktır
Seni sevmek
Ölesiye sevmektir
Ölmektir