Tanrı seni sevmem için beni yalnız bıraktı
Sen, en çok âşık olacağım insansın demek ki
Gri bulutlu ruhum siyah beyaz resimlerle
Sana doğru çekiliyor. Kabul et
Sen böyle güzelken bana söz düşmez gözlerimden
Susarım içimdeki oyunda rolümde aşk varsa eğer
Seni sevdiğim için yüreğimde yara açtım
Her aklıma düştüğünde kanım kesilir
Ruhum kendinden çıkar seni izler

Eskiden sırlarını ben yaratırdım aşkımın
Aşkın zamanını bu sırlar belirlerdi
Aşkın mevsimlerini bu sırlar tayın ederdi
Zemheride dondurur temmuzda yakardı
Çoklarına aykırı görünecek bu aşk umurumda değil
Herkesten gizlediğim yanlarımla seviyorum seni

Yağmur aşkın suyudur camdan akarken
Kaç kez ıslandım bu yağmurda kaç kez yıkandım
Bu suda belki bu son yıkanışım, son ıslanışım
Ya da içimde ki deliye son aldanışım
Beni arayıp sorduğunda ya da sesini duyduğumda
Çatlayan tenime çağlayan serinliği çiseler
Sevmezsen ya da küsüp gidersen nedensiz
Bulutların kızıllığından güneşe
Temmuz sıcağında akşam vakti kızıl boranlar basar
Adressiz rüzgârlar kol gezer damarlarımda

Sen beni bildiğin gibi sev diye kapıdan geri çevirdim kendimi
Geriye dönebilecek neyim varsa sana getirdim
Sensizlikte çaresiz biri olacağım belli
Ben seni yüreğim kan içinde buldum
Ben sana böyle imkânsızlıklarda geldim
Ben seni böyle imkânsızlarda sevdim

Aç kapılarını bebeğim al beni
Aşkın bilinmezliklerine götür

10.07.2010/ Samsun

İbrahim COŞAR