pencereden giren ışığın ellerinden tutuyorum
karanlığıma taşıyorum
suretim şekilleniyor
yollar görünüyor
tenimin terkedilmiş barınaklarına uzanan
bazı tarihler her zaman hatırlanır
bazı tarihler hiç bir zaman

buluyorum seni harabelerimi kazarken
meçhul tarihli
sandukalarda yıkık kentlerim
mendile sarılı adreslerim
tahta kukla, cam gözler
yaldızı dökülmüş bütün sözler
başsız bir tanrıça gibi yeminler
boş bütün lahitler
bulutlara küskün balıklar var avucumda

içimdeki boşluğu defnettik
umutsuzluğu da iliştirdik kefenine
kalbimle beraber dua ediyoruz gidenlere
börtü böcegin koynunda çatlıyor çekirdeğim
beni öldüremeden gömüldüler
nefes alıyorum
dudaklarımdan sızan "yaşıyorum" fısıltısıyla
gözlerine bakıyorum
bazı vedalar çığlığa dönüşür
bazı vedalar ölene dek suskun kalır

kalbim seni tanımıyor
bende bilmiyorum kim olduğunu
kimileri mutsuzluk diyor, kimileri karamsarlık
biz hiç karşılaşmadık
bazı yüzler her zaman hatırlanır
bazı yüzler hiç bir zaman

pencereden giren ışığın ellerinden tutuyorum
ördüğün duvardan bir tuğla daha atıyorum
küçülüyor korkutucu gölgen
yakalandın kaderden kopya çekerken
acılarına acımasızlığımı bir görsen
düşerken gözlerimden
bazı yalanlar karanlıkta büyür
bazı yalanlar hiç bir zaman

kalbim seni tanımıyor
bende bilmiyorum kim olduğunu
kimileri mutsuzluk diyor, kimileri karamsarlık
biz hiç karşılaşmadık
bazı yüzler her zaman hatırlanır
bazı yüzler hiç bir zaman

şimdi gökyüzün yok
şimdi kovuldu yıldızların
bulutlara küskün balıklar var avucumda
birazdan yiteceğiz kendi sularımızda
bazı denizler durur ayakucunda
bazı denizlere varamazsın hiç bir zaman