Biz kırılmadık esen rüzgârla,
Eğilmedik acılar gelse de üstümüze,
İsyan etmedik üşürken yazın ortasında,
Karakışlarda aşkı çektik üstümüze,
Sarılıp birbirimize ısındık.
Sen vardın benim içimde,
İçinde ben yakındım sana bir adımlık,
Sevgiler hüsrana boyasa da gözlerimizi,
Her daim sadaka niyetine gülümsedik,
Güzel gözlüm biz bu nasip oyununda,
Sadece kaybettik.

Şimdi ne seni dâhil edebiliyorum acılarıma,
Ne sensiz nefes alabiliyorum.
Yazamıyorum eskisi gibi şiir,
Tutturmuşum bir yemin, yazamıyorum,
İnsanların yüzünden akarken kir,
Kimi zaman kıymetini anlıyorum,
Tertemiz gülümseyişinle giriyorsun düşlerime,
Seni senden çok seviyorum.
Mecburiyetlerim kilit vuruyor dilime,
Aşk duruyor dudaklarımda bir kelimelik,
Üzüntülere veda etsek,
Mutluluklar bulsa bizi bir sevimlik,
Aşkın köşe kapmacasındaki boşlukta,
Sadece kendimizi kaybettik.

Oysa ne şiirler yazardım sana,
Seni maziye gömmeseydim eğer,
Çok şey beklemedim senden,
Belki bir bakışlık bir değer,
Güvenin ortasında beklenen,
Dizlerim dermansız bu düşün ortasında,
Yol alamıyorum artık, gelemiyorum sana,
Bakma öyle yaşlı gözlerle,
İçimde fırtınalar kopuyor,
Seni çalar benden diye korkuyorum,
Şimdi ikimizde yarımız sevgili,
Oysa sen tüketmeden önce bendeki seni,
Bütün bir elma gibiydik,
Hayat içinde tükettikçe birbirimizi,
En başından bu oyunu kaybettik.
Şimdi hoşça kal demek vakti sevgili.


BAKİ EVKARALI