Özledin mi beni diye sordun
Özlemedim seni
Rüzgarı, balıkları
Martıları anlatan adam.
Denizin çırpınışlarını
Ayrılıkları
Yakarışları
Ve uzaktan uzağa çağırışları
Başlatan adam

Özlemedim seni
Özlemedim gülüşünü
Simsiyah, çekik bakışını
Derin derin iç çekişini
Bana denizi anlatışını
Özlemedim işte

Özlemem mi gerekiyordu?
Rüzgar bir iç çekiş mesafesinde
Yaralarıma deniz kumu basıp geçiyordu.
Sen gidiyordun
Sen yok oluyordun
Ve ben durduramıyordum
Karanlık bir bilmece oluyordun
Güneş doğmuyordu
"Dağın eteklerine in
Zirvede yaşıyorsun" diyordun
"Güneş çıkınca yanıyorsun
Gece inince donuyorsun" diyordun
Ben inemiyordum eteklere
Bak şimdi indim
Ve indiğim için özlemedim seni
Özlemedim yaralı gülümsemeni
Ve kendimi harika hissettirmeni
Özlemedim işte beni terk edip gitmeni

Sen deniz, martı yosun kokusu diyordun
Ben SEN SEN yine SEN
Sen denizi martıları yosun kokusunu özlüyordun
Ben SENİ SENİ yalnız SENİ
Derin bir yara oldu yokluğun
Anne yunusun yavrusu için çırpınışlarını anlatırdın
Gözlerin dolardı, ben kahrolurdum
Hiç bilmem denizi hiç görmedim derdim
Görme zaten deniz kanunları katıdır, serttir, İncitir seni derdin
Ve ben hayalimdeki gizli denizlere giderdim
Sen olmaz gelemem senle derdin
Ve sen beni bırakıp gittiğinde
Hep denize gittiğini hayal ettim
Çünkü mutluluktu senin için deniz
Ve ben seni hep mutlu hayal ettim
Denizin koynunda olduğunu
Yakamozlarla coştuğunu
Martılarla uçtuğunu
Dalgalarla geçtiğini hayal ettim
Sonre farzettim ki sen Anne yunusu kurtardın
Düşündüm ki sakin bir dinginlikte
Denizin kokusunu içine çektin
Belki sigarayı bıraktın
Belki özlemini
Belki acılarını
Ama emin olduğum birşey vardı ki
Sen beni bıraktın
Ve ben sözünü tuttum
İndim dağın eteklerine
Hiç özlemedim seni