Gülşen POLAT Kardeşim’e



Ah edip inleyip de yıllar yılı çektiğin,
Yürekteki sızıyı sana hiç sormadı mı.
Hayâlin aynasına yıldızları ektiğin,
Gördüğün rüyâları hayıra yormadı mı.


Sevdâ’dan bi-haberi sevdiğini sanarken,
Her sabah her seherde yâd edip de anarken.
Vefâsız sevgili’nin ateşinde yanarken,
Çektiğin acıları bir lâhza görmedi mi.


Pervâneler misâli ateşinde yandığı,
Zümrüd-ü anka sanıp hangi kuşa kandığı.
Katmer katmer açarken bülbülün kıskandığı,
Gülşendeki güllerin tomurcuk vermedi mi.


Munzur pınarlarından bir zülâl gibi akıp,
Gönül penceresinden ufka hüzünle bakıp.
Mâzinin hasretiyle gözlerinden yaş döküp,
Melûl, mahzun bekleyen murada ermedi mi.


Gençlik denen çağında göz açıp da gördüğün,
Sen kendine boş verip o’na değer verdiğin.
Canımdan da ileri canânımsın dediğin,
Ömürden ömür alıp yoluna sermedi mi.






............................................Kardelen26