Bir yudum zehirsin artık bardağıma döıkülen
Kana kana içilip sonra,,
Tek bir yudumla öldüren
Geceleri düşlerimi büyüleyen SEN değilsin
Sen değilsin artık Bendeki SEN.



Sanma can acım diner
Gözlerim affeder bir gün.
Sanma yüzüm güler
Kalp yeniden sever bir gün...
Ömür geçip yıllar ardı ardına dizilsede
İçimden atamadığım
Yokluğu can acısı olan
Bir sen olacaksın bendeki bu bedende...




Yağmur toprakla karştığı anda
İçimdeki hüzün gözlerime vurduğunda
Geri istesemde getiremeyeceğim
Masum hayallerim var ardımda bir başına...




En ücra en kuytu köşeye bırakılsada yüreğim
Elbet ay ışığım gülecek bir gün.
Bir başıma yürürken sessizliğin karanlığında
Mutlak değer vercek şu laf anlamaz gönlüm....





Senden giderken adını son defa zikrediyorum şu küçük yüreğime
Bendeki seni
Kalbimin bırakıldığı o en kuytu köşeye işliyorum tek bir kelimeyle...



Her adımda silinip giderken o yaşanmışlıklar
Seni bıraktığım yerde bulamamak zor olsada
Bu son yanlışla biz bittik ya
Kim bilir birgün güneş güler belki dünyamıza



VE



Elbet ay ışığı süzülüğr pencerelerimizden
Ayrı ayrı yolculuklara giderken
Işık olur yollarımıza



SÖyle son defa sözlerini gönül gözüm
Artık durdurmaya varsa bi sebebin
HAdi gitme de
Yok ise hadi bırakta gideyim


Bu SON canımın canı
HOŞÇAKAL..........