Sevda ocağında yanıp sönmekten
Türkü yorgun düşer, saz yorgun düşer.
Dağlara çarparak geri dönmekten
Nefes yorgun düşer, söz yorgun düşer.

Günler gam yükünü yıkar üstüne,
Yılların kasveti çöker üstüne,
Dünya dönüyorsa çıkar üstüne,
Ayak yorgun düşer, diz yorgun düşer.

Çocukluk çağını yel alır gider,
Gençlik cevherini sel alır gider,
Zaman, şimşek gibi yol alır gider,
Yokuş yorgun düşer, düz yorgun düşer.

Sevgi kıvılcımı çakamaz olur,
Gonca gönülleri yakamaz olur,
Bir ceylan misali bakamaz olur,
Kirpik yorgun düşer, göz yorgun düşer.

Hasret sularına döker canımı,
Alev ırmağında yıkar canımı,
Bilmem kaç mevsimdir yakar canımı,
Ateş yorgun düşer, köz yorgun düşer.

Güneş tırmanırken gün yokuşunda,
Zaman mekik dokur an yokuşunda,
Korkarım ki bir gün can yokuşunda,
Yürek yorgun düşer, öz yorgun düşer...

Bestami YAZGAN