3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1410
Okunma
İnsan bir kez aşık olurmuş…
Bir kez delice yanar ve sönermiş.
Sonra umutsuz bir karanlığa düşermiş,
Hiç güneşi göremeden.
Dünya tersine döner,
Gecelerde yaşarmış.
Duvarlar daralır,
Sokaklar küçülür,
Yalnızlığında kaybolurmuş.
İnsan bir kez aşık olurmuş…
Vakitsiz gelen vakitsiz gidince,
Yaşayamadıklarının hayaline gömülürmüş.
Kenardan izlemeye başlarmış hayatı.
Gülmeyi unutur,
Ağlamayı unutur,
Sevmeyi unuturmuş.
İnsan bir kez aşık olurmuş…
Kalbi dururmuş adeta .
Sanki hiç yaşamamış gibi…
Sanki hiç ölmeyecekmiş gibi…
Çünkü bilirmiş,
Giden asla dönmezmiş.
İnsan bir kez aşık olurmuş…
Bir kez delice yanar ve sönermiş.
Vakitsiz gelen vakitsiz gidince,
Kalbi dururmuş adeta.
Sonsuz bir uykuya dalarmış…