kaç uyku büyüttüm içimde
ama hiç biri uyutmadı beni bu gece...
gökyüzünü bağladım gözlerime
kalktım bir sigara daha yaktım
odamın sen olmayan köşesinde...

senden habersiz seninle konuşuyorum
yokluğunla bu gece de avunuyorum
sağımda seni arıyorum
solumda ise sensizliğe ağlıyorum
içiyorum bir sigara daha
içime kokunu çekiyorum...

kış baharlar hep kapımda saklı olanlar
üşüdükçe üşüyorum sana
gözlerim dalıp gidiyor gecenin karanlığında
bir şiir daha yazıyorum en masum halime
gözlerimden yaşlar boşanıyor
bulutsuz bir gecede
gök benimle beraber ağlıyor...

iki şehrin arasında kalmış
bir denizim sende
küreklerim dünden kırılmış
eğreti bir sandalım sende
korkmam sana gelmeye de
korkarım ben ölürüm diye
bensiz kalırsın bu hain şehirde...

şimdi yılların zalimliği var üzerimde
sensizliğin mutsuzluğu var gözlerimde
anladım kalacağım varmış bu hain şehirde
yeter ki sen gitme
varlığın her saniye büyüsün yüreğimde
yüreğim sana karışsın kalsın gökyüzünde...

kaç uyku büyüttüm içimde
ama hiç biri uyutmadı beni bu gece...
kaç şiir yazdım sana gecelerce
ama hiç birini benzetemedim yüreğine...

ERDEM ÇAĞLAR