Senden vazgecebilmek,
Seni sevmekten daha kolay olabilseydi keşke...
Gözlerinde erimek,
Yanında nasip olsaydı keşke...
Ağlamak çözümse gerçekten eğer,
Bulutlar dile gelse,yağmur ağlasalar keşke...
Tarifi nedir ki bu aşkın,
Tarifi kollarında ölmek olsa bu aşkın keşke...
Önce narin bir sonbahar rüzgarı esse,
Gözlerimi yanında açmayı nasip etse keşke...
Sonra bir akşam güneşi,tam karşıda,
Rüzgarla el ele batsa gitse ufuklardan keşke...
Bir adın bile kalmadı geride,
Adında bile olsa,saklı kalabilseydim keşke...
Rüyaları gizlemiştim zümrüt gözlerine,
Yaşayabilseydik o rüyaları beraber,keşke...
Alnından öpmek ne kadar şevk veriyorsa bu cana,
Ardından ağlamak da o kadar koyar insana.
Ufuklar siler ancak gözlerimdeki bu nemi,
Gözler arar sürekli ufuktan çıkıp geleni.
Ve çık gel sevdiceğim,
Ufuklar karanlık,ufuklar loş,
Buralarda bekletme beni...