Kadını kirpiğinden tanımak
Mağrur ve esrarlı
Bir rüya görmek
Uzun ve siyahın en güzeli
Sonra göz her bakmada
Vadinin serinliği üstünde
Deniz yeli dalga dalga...

Birazdan yar şeyda olur
Kadının kirpiği ok
Saplanır yarin göğsüne...
Kazara;
Bir teli düşse yanağına
Bir dilek tutsa aşk bahtına
Tutunsa yarin saçlarına
Ardı sıra bir düş kursa
Düş maşuk olsa...
Lakin;
Dileği güzel,
düşü güzel,
Maşuğu güzel,
Aşığın bahtı kara...

Kadını kirpiğinden tanımak
Olur olmaz hayallere dalmak
Sevmek ötesi olmadan
Sakınmak ya da tüm gökkubbeden...

Kadını kirpiğinden tanımak
Ruh taş olunca
Farzet yaşamaktasın kendi hüzün mevsimini
Tarumar olunca yürek
Ruh kozasından çıkar
Kelebek oluverir
Taze,
İncecik...
Ve sonbahar
Annemin hüznünde saklı
Düşmeyi görsün bir yaprak
ağlar...

Kadını kirpiğinden tanımak
Renklerin içinden bir yeşil olmak
Yeşili sende görmek...

Kadını kirpiğinden tanımak
Şimdi aç-kapa gözlerini
Bütün oklarını sineme sap...

idris doğu seydi...