Kan bağlarının Îmân bağları karşısındaki cılızlığını kim inkar edebilir?!

Güzel kardesim kalemin farkli ve de cok güclü.

Okumaya doyamiyorum ufkum genisliyor siirlerini okurken.


Allaha emanet ile

"Sen geceleri kaça bölündüğümü mesela?
Ne işim var benim sizin aranızda?
Neden dağ (ılan) larla değilim sanki?
Neden zenginden alıp fakire vermem ki?
Neden yazar insan, kusmak yerine
Ah! kalbim bir savaş alanı: bilene…"


her şeyde var olmak ne güzel şey şair..bencilleşen ruhlarda "başka" olabilmek..bağlılıklarımız dediğiniz gibi olsaydı keşke..biz,siz,onlarla kalmasaydı..bu şiir gibi düşünseydik,elimizden tutamayan kenar mahalleli yetimleri..
ya da her sokak arkasında aç kalan evleri..
yazar insan,yazmak ister..ulaşamadıkları için,ulaşmak ister..
bari kelimeleriyle kurtarmak ister "değişmeyen yazgıyı"
güzelleştirmek ister hüzün kaplı şehri,dünyayı


çok anlamlıydı gerçekten..
her şiirinizde olduğu gibi uzunca düşündürdü beni
asılı kaldığımı hissettiyor cümleleriniz
-bir ip boğazımda sanki

öylesi işliyor ruhuma
ama biçare..


yüreğe sağlık /sevgiyle

Konuşmayacak mısın?
Ben söyleyeyim o zaman
Biz senle kardeş değiliz, çünkü yaralarımız bir değil
Ben senle uzaklara bakmak istedim sen gözlerini içime diktin
Ben kesik ellere uzattım ellerimi, senin ellerin ellerimdeydi
Ben acılarını sahiplendim, sen bir acı olmayı tercih ettin
Ben senin ellerine fidan
Sen benim ellerime kurşun verdin..

"Keskin kılıç önce sahibini keser" derdin ya
bendim kılıçlara "sahipsiz bir yetim" olduğumuzu söyleyen...

Ben çocuğu olduğu zaman köle azad eden bir peygamberin sevincinden
Eşini kaybettiği için göçe katılmayan bir leyleğin acısıyla döndüm böğrüme
Bilir misin?

Sen geceleri kaça bölündüğümü mesela?
Ne işim var benim sizin aranızda?
Neden dağ (ılan) larla değilim sanki?
Neden zenginden alıp fakire vermem ki?
Neden yazar insan, kusmak yerine
Ah! kalbim bir savaş alanı: bilene…

Genç şairim iyi-kötü ,güzel -çirkin , doğru - yanliş gibi hayatta bizi yönlendiren ve şekillendiren kavramlar arasındaki iç çatşmaların bir nevi sorgulanmasının yapıldığı çok manidar bir şir olmuş ,anlayana s.... saz misali ,yüreğine sağlık.... saygı ve selamlar....

Ben varım anlıyor musun?
yok edilen her şeyden geriye her şeyde!
Ben kendimin kardeşi ve ruhumun yoldaşı


bazne susmak zamanı gelir ve dinlenir dizelerin içindeki derin anlam...

kutladım...

sen söyle..

kişi yaşadıgı kadar bilir gözdügü kadarının farkına varır tatttgı kadardır dilindeki
hissettigi gibi algılar yaşamı
yaşamın kattıgı kadarıyla özümser insanı dünyayı
aynı dili konuşanlar degil aynı duyguda bulunlar anlaşabilir



muhteşemdiiiiiiii saygılar

"Sen geceleri kaça bölündüğümü mesela?
Ne işim var benim sizin aranızda?
Neden dağ (ılan) larla değilim sanki?"

çünkü sizin kaleminize ihtiyaç vardı. gidemezdiniz aziz dost...

Yaraları bir olanlar Kardeştir!

1)

Neden mi bir susmak haritası serili bakışlarımda?
Çünkü çok uzundu… Çok! bır..ak..tıkla..rım!

Elimden bir şey gelmedi,
Kestim ellerimi, her şeyden geri
Çağırdım beni
Tüm ziyanlardan!

Söyleyecek bir sözüm kalmadı
Gözlerimi geri çağırdım uzaklardan
Döneceğim tek yer: içim...

2)

Bana her şeyi şimdi yeniden anlat
Durgunlaştığı zaman karanlık odalara bölünen kalbime

Yüzümü üflerken buluyorum ateşlere
Yüzümden ne istiyorum ellerimden ne?
Beni tanımasınlar mı?
Geceleri hayatı notlarına çeken bu adamdan
Kaçırdığım ne?
Söyleyeyim: var olandan düşümdeki beni…
Kim var olandan öte ki?


3)

Konuşmayacak mısın?
Ben söyleyeyim o zaman
Biz senle kardeş değiliz, çünkü yaralarımız bir değil
Ben senle uzaklara bakmak istedim sen gözlerini içime diktin
Ben kesik ellere uzattım ellerimi, senin ellerin ellerimdeydi
Ben acılarını sahiplendim, sen bir acı olmayı tercih ettin
Ben senin ellerine fidan
Sen benim ellerime kurşun verdin..

"Keskin kılıç önce sahibini keser" derdin ya
bendim kılıçlara "sahipsiz bir yetim" olduğumuzu söyleyen...

Ben çocuğu olduğu zaman köle azad eden bir peygamberin sevincinden
Eşini kaybettiği için göçe katılmayan bir leyleğin acısıyla döndüm böğrüme
Bilir misin?

Sen geceleri kaça bölündüğümü mesela?
Ne işim var benim sizin aranızda?
Neden dağ (ılan) larla değilim sanki?
Neden zenginden alıp fakire vermem ki?
Neden yazar insan, kusmak yerine
Ah! kalbim bir savaş alanı: bilene…


4)

Keşke bir tutku bağışlasaydı bana zaman
Bir aşk kalsaydı elimde ve de zeytin…
Su biraz ve tuz…
Annemin saçları ve babamın sesi..
Dostlarım ve varoşlar…
kenar mahalleler ve…


5)

...Boş ver bak terk ettim işte

Yaraları kardeş olanlar mü’min’idir bir dostluğun
Ben hangi aşkın kardeşiyim söyle
Ben hangi kuyuyum …

Bıraktım her şeyi
İyi ki varım ve soluyorum yaşamı
Gözlerim var bakarken gördüğüm
Ayaklarım var gittikçe gittiğim
Götürdüğü yere gidebildiğim kadar bir yüreğim

6)

Ben varım anlıyor musun?
yok edilen her şeyden geriye her şeyde!
Ben kendimin kardeşi ve ruhumun yoldaşı


laf olsun diye söylemiyorum, son zamanlarda,bugüne kadar okuduğum,bende dahil...engüzel,en anlamlı, bir çok manayı ayrı bir güzellikte ifade şekli,bayıldım,yormuyor,okutuyor,düşündürüyor..selam olsun bu yüreğe....

Enfes bir şiir ziyafeti, tadımlık...
Kutlarım şiir harika, sevgiyle selamlar.