Sen gittin ya benden
Şiirlerim öksüz kaldı
Kelimelerim konuşmuyor
Şiirlerimse tek mısraya hapis
Seni çok seviyorum,

Ben sensiz yaşayamıyorum
Dağlara, taşlara haykırıyorum
Sayfalar, sayfalar dolusu
Seni çok özlüyorum
Diye çaresizliği yazıyorum

Özledim sevdiğini söylemeni
Özledim saçlarına dokunmayı
Özledim nefesinin sıcaklığını
Özledim sıcacık kalbine sığınmayı

Gün karalar bağlama günüdür
Gün ağlama günüdür de ağlayamam
Göz yaşlarım kör düğümdür
Şimdi gülmekse bana çok yabancıdır.

Hiç kalkmamacasına
Çoktan yığılmıştım da yerlere
Senin için dik durmaktayım
Beni mutlu görebilmen için

Beni düşünecek vaktin olmasın
Yüreğin hep mutlulukla dolsun
Varlığımla mutlu edemedim
Yokluğumla mutlu olmanı dilerim

Ben sana bakmaya doyamazken
Şimdi bana yabancı oldun
Beni sakın düşünüp üzülme
Götür yüreğinde beni de gittiğin yere

Biliyorsun sevgili
Mutluysan mutlu olurum
Ağlıyorsan bende ağlarım
Yaşadığımız anılar gözünde canlandığında
İçin sızlayarak beni düşünüyorsan
Bu kalp bu bedende durdukça
Ben seni nasıl unutabilirim.

Ünal TÜRKOĞLU