44
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1473
Okunma

Çok zordu; o ilk atığım adım
Ona, tek bir görüşte
Şevkte yandım!
Ecmelline o an vuruldum!
Öz içim de; şerha şerha tahassürlerle kanadım.
Ruhumu; çok mu çokta fazla şule şule harlar sarıverdi
Biçare “Ram” olan, sorunlar da peşimde zorda
Ezilmişliğimin de son güman’ında ki çaresizliğiydi
Yürek korku içinde, iştiyaklar yanarlar korda
İçime düştü de yaktı, o gözleri korlu yıldırımı ile
Ruhla; hisler kavrulmak da, Har-u Nurunu ile.
Atıldım;
Apak ettim, tümden beynimi
Koştum duru bir sevgiyle, vardım özlemle aniden atime.
Girdim;
Kör bir deli cesaretle
O canlar canının, “Gülzar” ına
Seyrine de, kokularına da, hayranlar olayım.
Oturuverdim
Gönül çiçeklerinin “Ecesinin” önünde
Utançta, ezilerek gülümseyip selamını verdi
O anda gök inledi, yerlerin bağrı da yarılıp da delindi
Soluksuzca bir anlık, harlı bir nefesle!
İçini, Tahassürle inleyişte çekiverdi.
Uzatıp da;
O pamuk elleriyle, şevkle sundu bana
Gülüm tüm titrek heyecanıyla!
Aşkının gül şerbetini, yangın yürekle içiverdim
Gelincikler gibi dağıldım, aniden gönül bağına.
Seriliverdim;
Gülümün, gönül sarayının “Nur-u can’ının” can bağrına...
(14.06.2010)AZAP…
5.0
100% (35)