İSTEMEDİM Mİ? / LOKMAN KAYA



İstemedim mi ben
tırnaklarımla koparıp güneşi sensizliğin matemini tutmaktan
bulut olmuş yüzüme koymayı istemedim mi
istemedim mi ben sana olan hasretimi
anılarımda gidermek zorunda kaldığımı düşündükçe
içtiğim sigarayla doldurduğum nefesimi
bütün çiçeklerin kokusuyla doldurmayı istemedim mi
istemedim mi istemedim mi ben düşüncelerden kararmış belleğimi
gülüşünün ışığıyla aydınlatmayı istemedim mi
istemedim mi ben gülüm istemedim mi
seni senden koparmadan olduğun gibi kalbime
koymayı istemedim mi istedim istedim elbet ama sen istemedin
seni senden uzakta seni senden habersiz seni sensiz yaşamamı istemedin
seni sensiz sevmemi bile istemedin sen istemedim mi ben ellerini tutup
ellerimin ellerinin içinde terleyip erimesini istemedim mi ellerini kaçırdın istemedin sen
istemedim mi gözlerine saatlerce dala kalıp gözlerinde kendimi görmeyi
istemedim mi bakışlarını kaçırdın istemedin sen seni senden uzakta
seni senden habersiz seni sensiz sevmemi bile istemedin sen
trenin gidişinden uçağın uçuşundan daha hızlı düşünüyorum seni
saniyeler dakikalara dakikalar saatlere uğruyor ama birtürlü seni uğurlayamıyorum
demir attığın düşüncelerimden düşündükçe dev oluyorsun yanında küçülüyorum ben
yağmurlar yetişemiyor gözyaşlarımın hızına sen akıyorsun gözpınarlarımdan
bulut oldu hasret yağdırıyor gözlerim her damlasında sen çiseliyorsun
bilmem ki sen şimdi hangi yalancı yağmurda ıslanıyorsun
İstemedim mi ben gülüm istemedim mi bütün zamanlarımı sana devredip
iki laf edip bakışlarında ısınmayı istemedim mi
ama sen istemedin değil yanında olmak seni sensiz sevmemi bile istemedin sen
kahretsin aşka dava açmıyor mahkemeler bir türlü davacı olamıyorum
sanık sandalyesine oturtturamıyorum seni değil davacı olmak
düşüncelerimde bile yargılayamıyorum asamıyorum seni


gonul sayfanizda guzel bir siir okudum
selamlarimla