Madem ayrılacaktın öyle çekip gitseydin,
Ummanlara karışıp akmak zorunda mıydın?
Geçmişin hatırına bir tebessüm etseydin,
Kaşlarını çatarak bakmak zorunda mıydın?

Kalemim yorgun düştü, kâğıt şaşkın ben şaşkın,
Kelebek ömrü kadar sürdü verdiğin coşkun,
Biliyordun sonu yok bu sevdanın bu aşkın,
Masum dünyama girip yıkmak zorunda mıydın?

Vurdu temelden yıktı efsunlu bakışların,
Yüreğim parçalandı dökülürken yaşların,
Oysa cemreler düştü bitecekken kışların,
Şimşek gibi üstüme çakmak zorunda mıydın?

Gönül bağım emrinde istediğin kadar kal,
Yedi veren güllerden topla demet demet al,
Son defa yazıyorum, kömür gözlüm hoşçakal,
Hayalimden, düşümden çıkmak zorunda mıydın?

Gülşenim viran şimdi, gönül güllerim soldu,
Asumanda yıldızlar birer birer kayboldu,
Seni bilmiyorum da olan Fikret’e oldu,
Yüreğine köz koyup yakmak zorunda mıydın?