Güneş batıyor…
Makûs talihimle birlikte ben, batıyorum
Uçsuz bucaksız denizin kıyısında, ufka bakıyorum
Siluetin karşımda.
Seni düşünüyorum
Nereye baksam, hep seni görüyorum



Denizle ay oynaşıyor / kıskanıyorum
Beynimde ay gibi yüzün dolaşıyor / ağlıyorum



Dalgaların kıyıya vurduğu gibi
Sabaha kadar binlerce kez vuruluyorum / aldırmıyorum
Çünkü senin için yaşıyorum.



Ellerim yosun kokuyor, yüreğim sen…
Tıpkı denizin koktuğu gibi.
Yosun tutuyor kalbim,
Kıyıdaki kayalar gibi.



Ama nasıl ki deniz kayayı, kaya da denizi unutmuyorsa
Ben de seni unutmuyorum;
Unutamıyorum…




Seçkin Tanyıldız 03.07.2005


Fotoğraf: Kadir Tanyıldız