SEVİYORUM DE YİNE

Başladı yine gözlerimde
Kırk ikindi yağmurları sessizce ..
Hüzün tohumları yeşertiyor habire .
Alıştım aniden gelen afetlere
Bazen bir yangın alev alev
Bazen çığ düşer yüreğime
En çok ta gözlerin doğuyor geceme
Şimşek gibi çakan ceylansı bakan
Çocuksu gülüşün sürgünlerde .
Ürkek korkak ve kırılgan .
Ellerin ki dokununca kavuran
Kor alevler bırakan avucumda
Yanmaya hasret bir duman
Aşk parmak uçlarına tutunmuş
Sallanır darağacında …
Bekler vereceğin hükmü …
Hadi koy ortaya yüreğini
Ateşle sönen can fitilini
Bir kibrit çak tutuştur
Yürek sesini …
Tut tam ortasından aşk terazisini
Bir kefesinde sen ötekinde ben
Söyle dürüstçe lütfen
Kim bozuyor dengesini ..
Adil değil bu paylaşım
Yükün çoğu sırtımda
Hasretten gözlerim kör kulağım sağır .
Hadi susma bağır bağır
Seni çok seviyorum de .
Beni uyandır …
Tutuştur beş duyumu yeniden
Üç kelimeyle
Yaşama isteği aşıla bana
Gülüşünle bakışınla
Ayna ol karşımda
Rehber ol hayatıma ….

MELAHAT ÇETİNKAYA

BİR AŞIĞIN MAL BEYANI

Darbelere dayanıklı bir beden ve kırık bir kalp
Hayallerinde pembe panjurlu bir ev
Doğmamış iki çocuk biri kız biri oğlan
Anılarını paylaştığı kurutulumuş gül yaprakları saklı bir defter
Gün ışığı ay ışığı ve yıldız dolu
Uçsuz bucaksız bir gökyüzü
Arasıra takıldığı köhne meyhane
Aşıklar parkında oturup sigara içilen birkaç bank
Sevgiliden alınmış üç beş hediye
Bir avuç umut bolca hüzün ve biraz neşe
Gövdesine kalp çizilen bir ağaç
Belediye parkında koklanıp koparılan bolca çiçek
Yapraklarından fal tutulan bir papatya tarlası
Bedava çekilen mis kokulu bahar havası
Bolca kar kış fırtına ve yağmur sonrası
Altından geçilen bir gökkuşağı …
Radyodan dinlenen yüzlerce şarkı
İki omuz arasında taşınan
Akılsız bir baş ve iki ayak
Sol yanında duygu yüklü cevahir
Bazen ağlayarak bazen gülerek
Aileden miras yarısı yaşanmış bir hayat ….
Sahip oldukları bunlardır heyhat ..

MELAHAT ÇETİNKAYA