Bozkırda bir ahlat ağacı olsam tek başıma,
Kış gelince dallarıma kar dolsa...
Üşüsem de belli etmesem üşüdüğümü.
Sıcak günler karın altında kalsa...
Sabırla beklesem çiçek açacağım anı...
Gelinlik kız gibi karşılasam baharı...
Çiçeklerimden gıdıklayıp uyandırsa beni
Minicik ayaklarıyla bir arı...
Ve gözlerime dolsa çiçek çiçek
Beyaz, kırmızı, mor, sarı...

Bozkırda bir ahlat ağacı olsam tek başıma,
Sıcak yaz günlerinde insanlar gölgemde dinlenseler..
Çam sakızı, çoban armağanı
Sunduğum meyvelerimden yeseler...
Çocuklar salıncaklar kursa dallarıma
Şen şakrak oynayıp gülseler...
Adını bilmediğim kuşlar konsa tepeme
Birbirine şarkılar söyleseler...

Bozkırda bir ahlat ağacı olsam tek başıma
Yorgun bir çiftçi sırtını yaslasa bana,
Toprak testisini dikip başına
Su içse kana kana...
Nasır nasır çile, çizgi çizgi dert kesilmiş bir ana
Gölgemde oturup da süt verse yavrusuna...

Bozkırda bir ahlat ağacı olsam tek başıma,
Gelip geçen yolculara el sallasam,
Hiç görmediğim başka diyarlardaki
Ahlat ağaçlarına
Onlarla selam yollasam...

(03.10.2008 - Alanya)