Doğdum emeklemekten korktum
Yürüdüm , koşmaktan korktum
Düşerim diye
Konuştum sormaktan korktum
Şaşarım diye
Açıktım istemekten korktum
Ya yoksa diye
Okula gittim öğretmenden korktum
Ya yapamasam diye
Sıra arkadaşımdan korktum
Bilek güreşinde yenilirsem diye
Mezuniyet günü geldi bütün öğrencilerden korktum
Ya ben onlardan düşük derece ile mezun olursam diye
Gürüne elma götürmeye kortum
Gübünlüler önümü keser diye
Koyun otlatmaktan korktum
Yeterinc e doyuramasam diye
Yıldızlardan korktum
Kayarda karanlıkta kalırım diye
Rüzgardan korktum dutları zamansız dökecek diye
Yağmurdan korktum çok yağıp sel gelecek diye
Kanevre ayakkabımı giymekten korktum
Okul başlamadan yıpranır diye
Okulu bitirdim atanamamaktan korktum
Öğretmen oldum beğenilmemekten korktum
Yönetici oldum görevden alınmaktan korktum
Sevdim sevdiğimi söylemekten kortum
Elimden alırlar diye
Maaş aldım harcamaktan korktum
Ya yetmezse diye
Çocuklarım iş sahibi oldular korktum
Nazar değer diye
Emekliliğim geldi korkuyorum
Ya geçinemezsem diye
Şimdi kendi kendime soruyorum
Acaba hayat korkulardan mı ibaret
Yoksa kendisimi korku?
Bu nasıl bir hayat?

Ekrem MADENLİ
06/06/2010