ey koca çınar




kar altında yazın başında
dalları yıllara inat yinede şahlanıyor
kıraç gözlerine düşmanı çok
nefese kem bakış ağ atmış yalnız ağlamıyor
umut onun güneşi
her sabah açıyor kollarını sadık dost gibi





konuş koca çınar




ne aşklar dokundu dallarına
kaç sözü hapsettin çürümeye yüz tutmuş gövdende
kimi zaman ağladın
kimi gün güldün oynaşırken sevdalılar gölgende
yinede sustun üç maymun tarzında





yaşlandın be koca çınar





eski halin kalmadı elbet görüyorum
bir gün gideceksin fani canı bırakıp uzaklara
derdi kime dökücek bu adam
çıkarlar dört koldan sarmışken çevresini
veda zor olucak inan
ruhun yinede gelirmi çağırdığım anda





sakın ölme koca çınar





dün gece rüyama teşrif ettin
ağlamak erkeğe koyar denir ya
kim bulmuşsa sözü tam kondurmuş okkasıyla
azrail gelmişti köküne
cılız ruhuna emri verdi çekip gittin sakince





vefalı çınarım
ayrılık geç girsin aramıza
söz ver bana...........