Nedir benim senden çektiğim böyle,
Azaptan bihaber hâl bilmez gönül…
Nedir gözlerimden döktüğüm böyle,
Haraptan bihaber sel bilmez gönül…

İmkânsız aşklara yelken açarsın,
Hayal bahçesinden vuslat biçersin.
Bir damlacık suda umman geçersin,
Seraptan bihaber çöl bilmez gönül…

Nice yıldan beri her dem inlerim,
Sana yalvarmakla geçti günlerim.
Lakin kendim söyler kendim dinlerim,
Hitaptan bihaber dil bilmez gönül…

Beyhude görürsün aklı-izanı,
Kendince çizersin duruş hizanı.
Bak erişti artık ömrün hazanı,
Hesaptan bihaber yıl bilmez gönül…

Bir güzel görünce coşup taşarsın,
Muhabbet düşlerken hüzne düşersin.
Kendinden geçip de haddi aşarsın,
Edepten bihaber el bilmez gönül…

Nârınla bağrımı kasıp-kavurdun,
Ömür sermayemi saçıp-savurdun.
Her türlü aczimi açığa vurdun,
Hicaptan bihaber zül bilmez gönül…

Ben zaten ezelden baht-ı siyahım,
Katlandı sayende feryadım-ahım.
Umurunda değil suçum-günahım,
Kitaptan bihaber kul bilmez gönül…

Veli BOSTANCI