Ne garip şu arap çölleri,
Keşke petrol yerine akıl fışkırsaydı,
Mübarek topraklardan.

Ey peygamberim,
Sen sorumlu değilsin elbet,
Şikayetçiyim,
Senden sonra, darmadağın olanlardan.

Şu ümmetin haline bak,
Ya kavmine ne demeli?
Kudüs mü?
Oda garip, oda yetim,
Elleri kelepceli.
Mahsun mu mahsun,
Ve yalnızlığa terk edilmiş.

Bak, bak hele,
Haydi dön.
Ama kendine.
Parça parça olmuş,
Satılmış kepazeler.
Siyoniste köle olmuş,
Yazık, ürmekten aciz köpekler.

Ah ulan ah,
Ah ulan ahh araplar….
Hepsi bir, bir,
Hepsi biri birnden haraplar.
Bak gıdım gıdım gidiyor,
Ata yadigarı topraklar.

Bir uğultu geliyor semadan,
Peygamberin sana küs.
Allahım bu ne zillet?
Melekler şaşkın,
Ümmet suskun,
Delalet içinde ve densiz.
Yoksa, lanetmi yağıyor göklerden.

Zalimin misket bombaları,
Gazze alev alev,
Savunmasız bebekler.
Kirlenmiş milletler, adına mahkum.
Krallar suskun,
Kucaklarında sarışın bombalar.
Haremler dolu,
Cariye sesleri yankılar.
Keyfi alem içinde çaresiz ahmaklar,
Eller dilsiz şeytana mahkum.

Ah filistin ahh.
Nedir bu çilen senin.
Yalnızlığa makum,
Yavrular yetim.
Doğuramadan ölen kadınlar.
Tecavüze uğrayan,
Analar bacılar.
Vücutları, katil mermileriyle dolu.

Ah filistin ahh, ah,
Ocaklar sönük evler harabe,
Dağılmış yuvalar.
Her yer ah bir görseniz!
Viranemi virane.
Susmayan bombalar,
Diz boyu kepazelikte lafmı!

İnsanlık adına utanç verici.
Kaygılı yürekler.
Hani nerede sözde insan hakları?
Şerefinden şüpheli şerefsizler,
Bilmem kime varlığınız….?

Ey kirlenmiş milletler!
Biliyormusunuz?
Binleri aştı haaa,
Mezar diye kazdığımız.
Yetti artık, bitsin,
İkiyüzlü tavrınız.

Onlar rahat gittikleri yerde,
Nasıl olsa birgün,
Sizlerde oradasınız!

KÖKELİ OZAN