Ne kıyısındayım ömrün ne de tam ortasında,
Yuvarlanıyorum, uçurumlar büyüyor omzumda.
Düşüyorum, ruhum çekilmiş acıtmıyor musalla bedenimi.
Hani nerde iliklerimi kemiren soğuğun ey taş!
Verebileceğin bir acı daha var mı ki? Zamandan öte gayrı yolum,
Umrumda mısın heyhat!

Bıraktım tacımı, alın yazımı, beyaz yazmamı…
Bıraktım ömrümü hayat yapan “Ömür tutkacımı”.
Abeste iştigal ediyorum kifayetsiz zamanda.

Defetmek zordur yine de bir yüreği…
Bir daha aynı avuçlara tutunmayacak sevda,
Aynı gönle düşmeyecek,
Kuytusuna sığınıp filizlenmeyecek.
Orada sıcak bir nefes tütmeyecek bir daha.

Ömür dediğin nedir? Bir çift kahverengi göz ?!
Anı bıçak gibi kesen, dilde türeyen bir güzel söz ?!
Ömür dediğin nedir ki?
Cenneti müjdeleyen annemin kokusu,?!
Babamın sofrası,ekmeğinin bereketi…?!
Ömür, kalbe değip teğet geçen düşlerimin yortusu…


Ne kıyısındayım ömrün, ne de tam ortasında…
Duaya duran eller var hatırımda…
Herkes biliyor beni, herkes bekliyormuş meğer
bense dünyadan yüzler arıyorum
Tut Ey meleğim tut kollarımdan,
Burdan sonrasını bilmiyorum…



Tuluad
03/06/2010 10:48