7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1002
Okunma
Yalnızlığın esiri oldum.
İki metal arasında
Kaçışların yaşanmadığı
Bir ütopyada kaldım…
Kentin saçakları
Boynuma dolandı
Sustum…
Ellerimi kitlediler
Ayaklarımda prangalar
Haydi dövüş onunla dediler…
Zaman geçti sızısı
Bağrımı dağladı
Nefesimi aldılar
Yine yaşa dediler
Bu kent şahitti
Gördü beni
Yaşadı benimle
Ama sustu
Hayat karşısında mağlup ol dedi
Bu kent de beni sevmedi…
5.0
100% (2)