Daha henüz dokuzunda Gazze’li bir çocuğum ben
Dokuz
Sadece dokuz yaşında bir çocuk…
Ve dokuz yıllık ömrüm, doksan yıla bedel
Her yıl başka bir hüzne tutukludur hayatım
Zira çevremdeki haydut el, ömrüme pergel

Topraklarım kan kokar benim
İs kokar
Barut kokar
Açlık ve sefalet kokar…
Ne vahimdir ki dünya
Şu ufacık gövdemden korkar

Çünkü benim gövdem iman doludur
Sevgi doludur
Hayat doludur
Aşk, vecd, hoşgörü ve barış doludur
Nitekim ki yolum, sadece ve sadece Allah yoludur

Kork dünya! Asıl bundan sonra kork benden
Çünkü adım adım ve damla damla büyüyorum gözlerinde
Ve görüyorum ki artık kıymık kıymık eriyorsun içinde;
Zalim dünyanın
Bense kartopu edasıyla gün be gün daha büyüyorum;
Ağladıkça, hıçkırdıkça ve yandıkça…

Bak dünya! İyi bak yeryüzüne
Ve bana bak
Ben ki daha dün bebektim
Yapayalnızdım ve üşüyordum
İlk deprenişim kahpece bir oyluğun tekmesiyle oldu;
Bebek tazeliğindeki yüzüme vurulan…

Bak işte o zamandan bu güne çok şey değişti biliyor musun?
Çünkü şimdi ağabeyim var yanımda
Bana destek olan
Ve sana kan kusturacak olan…

Hissediyorsun değil mi?
Onun nasıl da çiçek gibi açtığını
Yeşerdiğini
Filizlendiğini
Ve çığ gibi büyüyor olduğunu…

Şimdi kork işte dünya
Şimdi kork bizden
Zira bak sağımda kardeşim
Solumda kardeşim
Ve önümde ağabeyim Türkiye, yürüyoruz artık…
Yeni bir sistem
Yeni bir düzen
Ve yepyeni bir dünya için yürüyoruz;
Cesaretin varsa çık şimdi önümüze…
Hele bir de on yaşına bastığım gün, gör artık sen beni
Ya da istersen görme

Zira benim görülecek bir hesabım var seninle;
Çok büyük bir hesap…

Anladın değil mi?
*
Anladın,
Anladın sen anladın
Hem de çok iyi anladın...!



Mehmet Akif UÇAR