zor bela tutunuyordum kinâyeli sözlerin duvarlarında


elimde pimi çekilesi zaman sayacı
ve rotasız bir yelkenin eteklerine büzüşmüş ezberlerim hedef alınıyor
görüyorum

pilelerinde eşantiyon umutlarla
göz uçlarına değecek kadar yakınken kerbela
suslar bozuyordu yeminlerini
fahişe uğultular çınlatıyor sessizliği
duyuyorum


zırhlarını giyinmiş amazon bakışlar değerken saatlere
kılıcı bileylenmiş sözler
lugatı değişmiş tarihler uzanıyordu kadife geceye


üstsüz kalıyordu her laf
çıplak serüvenlerin izleri saçılıyordu ortalık yere
közden bir şezlong ile
şemsiyesiz güneşleniyordu gölge

hayat koca bir sêridir artık
ön kapağında dünler arkasında izleri
ve sayfa sayfa adımlanırdı kader dedikleri

mıntıka temizliği başlamıştır ömürde
ten’den nefes’e
heves’ten bedel’e

soluklanacağım tek yer esmer tenin
ve sol gülüşüne bırakılan hediye çukurdur sevgilim...