Cocuklugum agliyor üsüyorum kucagini ölümüne özlerim
sabahlarim tutsak gecelere sensizligie agladi düslerim
daglarima karlar yagdi baglandi yollarim yikipta gelirim
hanserledi sirtimdan kaderim yaralandim gurbete annem

El ogluna bel bagladim es sandim dost sandim satmaz sandim
bilemedim senden baska dost yok imis baba ocagidan yandim
haberini aldim hazan yeliyle savruldum turnalara sordum kandim
benim icin aglamissin yavrumu son nefesimde görem demissin annem

Haram kattilar ekmegime asima zehir kustular soframa
yuvami yiktilar yasarken mezara gömdüler tuz bastilar yarama
görseydin torunlarin büyüdüler deryam der uzakta aramam
oglanlarda bir boy atmiski onlarla avunur oldum annem

kursunlandim yillarca sustum cigliklarim düstü ayriliklara
sol yanim yaninca anlardim yürek agrini sorardim yildizlara
söylemediler bana doktor umudu kestigini sir gibi sakladilar
hayir gidemesin sana doya doya saramadim gitme annem

Senin türkünü dinlerim dolanir dilime susar dilim söyleyemedim
penceresiz duvarlar ördüler dört yanima mutlu gün görmedim
gurbetin aksamalari bir baska hele birde yanliz yanarsönerdim
ömrüne ömür nefesine nefes derdine dermen olaydim annem

Ey sen uzaklarimin sevdasi caldi benden yillar hani genciligim
resmine bakttikca bagrimi daglalarim kendimden vaz gectigim
on alti yil hayaline sarildim penceresiz duvarlara resmini cizdigim
üsürken bu sehirin sokaklarindan karla örtündüm sensizim annem

tanridan dileyim tüm yildizlari derip sana gelmekti oy ben öleydim
kalem kirsalada sana sarilmakti muradim sana kosa kosa geleydim
geldim oy babam belim büküldü arzail calmis kapiyi nerden bileydim
kan doldu gözlerim gizli gizli aktim saklayin görmesin nazli annem

Neden durgunsun sararipta solmussun öldümde doya doya sarilamadim
katmerlenmis acilar öksüz yetim boynu bükük yillarimi anlatamadim
toplandik baci kardas yandim baba ocagi bir yanim ecel bir yanim kefen
dayanmak kolaymi ölüme yürürken adimlar günesim batti annem

bugün ayrilik günü hakini helal et gidiyorum hasretine gömülecegim
aglamyacagim söz tozarda gelirim yaslarimi icime icime sömürecegim
gidiyorum ama aklimi benligimi biraktim senle dogdum senle ölecegim
acilari doldurdum yürek yarasi nasil güleyeim derbederim cileli annem

Bunca gama bunca derde yorulmadim ama sensizlige yoruldum
rüzgar olsam savrulsam yagmur cizilesem yüzüne felege vuruldum
gitme yalvarirm dindiremedim acini söndüremedim yandikca soyuldum
sen gidersen sonum olur zeynon öksüz yetim kalir kiyma bana annem...........

keske hic büyümeseydik dizlerinde uyusaydik keske elif diye diye
yüce dag basinda incecikten bir kar yagar tozar elif elif diye
gelecegim yine seni ugurlmaya gelecegim helalasmaya gelecegim
tüm yildizlari toplayip gelecegim simdilik hakkini helal et annem


YAZAN ZEYNEP KANAT
ÖZGÜR SEVDAMIN GÜNLÜGÜNDE ANILARIMIN ANISINA
DÖKÜLEN KANLI GÖZ YASLARIM SENIN ICIN SENIN ICIN ANNEM
ANNEMI 16 yil görmemistim taki 2006 yilinin 4cü ayin 2sine kadar ölüm dösegindeken
gördüm 16 gün yaninda kaldim ama doyamadim cenet kokan kokusuna ekin kokan saclarina toprak kokan tenine doyamadim doyan varmi anasina bilirimki yoktur
dinmedi hasretin acisi sönmedi yürek yanginlari küllenmedi icimdeki yasatigim annem
beden toprak olsada silmez kalir adin dikili kaldikca mezar tasin sen yüregime gömdüm sadikca anlarim