Hakk’ın terazisi, bilesin şaşmaz!
Şaşarsa, insanın, mîzânı şaşar!
Kendini bilenler, haddini aşmaz,
Aşarsa; dirliği, düzeni şaşar.

Yücelik O’ndadır kulunda değil,
Hakkına râzı ol, saygıyla eğil.
Kudreti ezelî, sanma ki bağıl!
Kuşkuya düşenin, izânı şaşar.

Hak nedir bilmeyen; düşünmez niçin!
Sıratı iplemez kul hakkı için!
Zihinde bir gedik açar ya lâkin;
Meclisi, azası, kızanı şaşar.

Edebi kışlayan böyle bir âlem!
Sittinsene onmaz, çöker vesselâm.
Dersini almadan oynarsa kalem,
Edîbi, yazarı, ozanı şaşar.

Çıkmasın yolundan bir kez doğrusu;
Gıybete meyleder, karın ağrısı
Hatırla dokunsa dosta çağrısı
Övgüsü, kelâmı, bezeni şaşar.

Erdemoğlu bilir, ona ne şüphe!
İzzetinefiste; en büyük cephe,
Özre mi çatalım! Sakın deme; he
Kibirli, düşkünü, sazanı şaşar.

Sözün özü;

Vicdânın rehberdir nefsini eğit,
Doğrunun izinde ömrünü öğüt,
Yokluğa göçmeden varlığın dağıt,
Neslinde çoğalır çağları aşar;
Ardından gelenler insanca yaşar.

27.02.2008 18:05
28.02.2008 18:50

Salih ERDEM / AYDIN