Ne zaman aldın ellerimden ellerini?
Gözlerin nerede sevgili?
Neden üşüyorum?
Kim çağırdı kahrolası ayrılığı?
Sensizliğin acımasız taarruzunda genlerim.
Ellerimdeydi aşkın yıldız gözleri
masmavi duyguların barınağıydık ikimiz
Yoktu şakağında bir damla ter,
Goncanın titrek ruhundan damlıyordu aşk
ve sen şölen yıldızıydın damarlarımda.
zaman ilk kez hüzün kuşanmıştı
ilk kez susmuştu rüzgar...
artık biz konuşuyorduk
aşk soluyorduk geceden
Ak yeleli doru taylar gibiydi yüreklerimiz
şakladıkça kırbacını aşk,
yıldızları cırmalıyordu.
rüzgarın ciğerini söküyorduk yerinden
ve aşkın fırtınasıyla dönüyordu dünya
oysa yas tutmayacaktık
gözyaşlarımız sevinç membaından akacaktı
allar kuşanıp güneşi avuçlayacaktık
kim çağırdı kahrolası bu ayrılığı, kim..!?
Ben şimdi ne yaparım sensiz,
sen şimdi ne yaparsın bensiz yar?


...
ne olur, esirgeme gözlerini gökyüzünden
öyle bak ki, maviye çalsın aşk.




k.t.